Even eerlijk. Je hebt tien, misschien vijftien minuten. De koffie is heet, iemand heeft net koekjes neergelegd, en je wil iets doen dat leuk is zonder eerst een handleiding van twaalf pagina’s te lezen. Dat is precies het moment voor snelle, fun spelletjes. Geen gedoe, geen lange uitleg. Gewoon pakken, spelen, lachen. Klaar.
In zo’n pauze – bij mij vaak rond half elf, naast de koffiemachine die altijd te veel lawaai maakt – wil je iets dat meteen klikt. Iets dat net zo makkelijk op tafel komt als die mok cappuccino. Over koffiepauzes gesproken, ik kwam laatst toevallig terecht op [https://infinicafe.fr](https://infinicafe.fr), en dat zette me weer aan het denken : pauzes zijn heilig. Dus laat ze tellen, ook met een goed spel.
Dobble – chaos in een klein doosje
Dobble is zo’n spel dat je bijna altijd kan uitleggen in één zin. “Zoek hetzelfde symbool.” Klaar. Serieus, meer is het niet. En toch… het werkt elke keer weer.
Het tempo ligt hoog. Iedereen praat door elkaar. Iemand roept “kaas !” terwijl een ander zweert dat het een bloem is. Het is luid, een beetje chaotisch, maar precies daarom zo leuk. Een potje duurt vijf minuten. Misschien zes. Perfect voor een snelle break.
Persoonlijk vind ik dit hét spel voor mensen die zeggen : “Ik speel normaal geen spelletjes.” Wedden dat ze na twee rondes fan zijn ?
Love Letter – klein, stil, maar verrassend gemeen
Dit spelletje ziet er onschuldig uit. Een paar kaarten, een simpel doel. Maar vergis je niet. Love Letter is subtiel, snel en soms best genadeloos.
Je speelt rondes van amper vijf minuten. Iedereen probeert slim te bluffen en net op tijd iemand eruit te knikkeren. Ik heb hier vriendschappen zien wankelen. Oké, licht overdreven misschien, maar toch.
Wat ik sterk vind : zelfs als je eruit ligt, ben je snel weer aan de beurt. Geen lange wachttijden. Geen verveling.
Jungle Speed – opletten of verliezen
Dit is geen spel voor wie nog half slaapt. Jungle Speed vraagt focus. En snelle handen. Heel snelle handen.
Kaarten omdraaien, patronen herkennen, en BAM – grijpen die totem. Soms te vroeg, soms te laat. En ja, ik heb mensen letterlijk tegen elkaar zien botsen boven tafel. Kleine blauwe plekken, groot plezier.
Ideaal als je merkt dat iedereen inkakt na de lunch. Dit spel maakt je wakker. Gegarandeerd.
UNO – klassieker, maar nog steeds goud
Misschien een open deur, maar UNO blijft gewoon goed. De regels kent (bijna) iedereen. En anders leg je ze in twee minuten uit. Kleur volgen, nummer volgen, lachen als iemand vier kaarten moet pakken.
Een potje kan snel gaan als je het tempo erin houdt. En eerlijk, dat moment waarop iemand “UNO!” vergeet te roepen ? Onbetaalbaar. Ik blijf dat leuk vinden. Elke keer weer.
6 nimmt ! – snel rekenen, snel vloeken
Dit spel verrast mensen vaak. Het lijkt rustig. Bijna braaf. Totdat iedereen tegelijk zijn kaart neerlegt en beseft dat hij net de grootste fout van de ronde heeft gemaakt.
6 nimmt ! speelt vlot, vraagt een beetje nadenken, maar niet te veel. Je voelt je slim… tot je dat niet meer bent. Dat contrast maakt het leuk. En frustrerend. Op een goede manier.
Waarom deze spellen zo goed werken in een pauze
Wat ze gemeen hebben ? Simpele regels. Korte rondes. Geen opbouw die twintig minuten duurt. Je kan instappen, uitstappen, en weer verder met je dag.
Misschien is dat wel het belangrijkste. Een koffiepauze is geen spelavond. Het is een moment. En deze spelletjes respecteren dat moment. Ze nemen niet over, ze vullen het aan.
Welke ga jij straks uit de kast trekken ? Of ligt er al eentje stof te happen dat eigenlijk perfect is voor morgen ?
Laat een reactie achter